Informacja nr 3

Mam nadzieję, że założyciele tego bloga się nie obrażą. Ze współpracy z nimi nie zrezygnowałem, ale chęć stworzenie czegoś swojego, lekko odmiennego, bo o konkretnym odłamie DD wzięła górę. Chciałbym was wszystkich serdecznie zaprosić na: http://domowadyscyplina.blogspot.com/
Obiecuje w jak najszybszym czasie zebrać na powyższej stronie jak najwięcej tych podstawowych informacji. Zachęcam też do publikowania swoich odczuć i myśli w postaci komentarzy, na wszystkie udzielę odpowiedzi, na te rzucające znaczące światło na Christian Domestic Discipline (CDD) odpowiedzi udzielę w postach. Pozdrawiam i jeszcze raz serdecznie zapraszam.

7. Związek = Układ ?

Jestem nowy, więc wypadałoby zacząć jakimiś słowami wstępu. Nie wiem czy samo „Witam” was zadowoli? Nie? Tak sądziłem. Ludzie są z reguły bardziej wymagający, jednak nie możemy ich za to winić. Wymagania określają nas i innych w naszym otoczeniu. Możemy im sprostać, albo zaniechać staraniom by je dogonić. Możemy też je wyprzedzić i tym zyskać wiele w nie jednej parze oczu, ale komuż by się w tych czasach chciało? O tym później. Teraz wrócę do przedstawienia siebie. Co prawda zrobię to w tym artykule pobieżnie, kiedyś dopełnię przedstawienia, ale nie dziś. Dzisiejszy artykuł ma dotyczyć czegoś zupełnie innego, nie mnie i mojego spojrzenia.

Informacja nr 2

Zwracam się uprzejmie z prośbą by zwrócić uwagę na "strony", to te zakładki, zaraz pod tytułem bloga. Znajduje się na nich:

Forum o DD, na które serdecznie zapraszamy wszystkich zainteresowanych domową dyscypliną, jak i tych co ją potępiają, ale chcieliby zrozumieć, a nie oskarżać, czy też obrażać. Pamiętajcie, że zawsze można o wszystkim porozmawiać, ale w sposób kulturalny.

Czat o DD, na którym możecie poznać innych zainteresowanych DD lub ich przeciwników i porozmawiać z nimi w tym temacie (domowej dyscypliny).

Kontakt mailowy, gdyby ktoś z odwiedzających bloga chciał nawiązać kontakt ze mną - Samirem, albo moją wspólniczką - Pauliną. Bardzo chętnie odpowiemy na każde z zadanych nam pytań, o ile będzie to pytanie przystępne... przynajmniej dołożymy wszelkich starań by odpowiedzieć.

E-booki o DD, które zostały wydane przez różnych autorów, często tych co wcześniej prowadzili blogi o podobnej tematyce. To być może wygląda na reklamę, z pewnością nią jest, ale przecież nie zmuszam nikogo do kupna. Ja tylko podjąłem próbę zebrania wszystkiego w jednym miejscu. Czytając jednak powieści z elementami domowej dyscypliny należy pamiętać, że to fikcja literacka, a nie prawda, nie instrukcja, nie poradnik.

6. O tym, jacy są mężczyźni.

Weszłam na bloga, przeczytałam i już zdążyłam się zirytować. Czasami niepodważalność stanowiska Samira wzbudza we mnie bunt. Chcę zrobić coś po swojemu, a nie mogę. Bo ja wcale nie chciałam pisać tego następnego artykułu. Ja się chciałam po prostu dopisać do jego. Uzupełnić go. Stanowczo wolę tę formę, niż pisanie jako pierwsza. Tak, wiem, życie nie zawsze będzie układało się po mojemu, dlatego przewertowałam archiwum gg i znalazłam, o czym miałam pisać.

5. Zgoda na związek, taki, a nie inny

Zgoda na taki związek

Jak tak właściwie wygląda zgoda na taki związek? Wydaje mi się, że u każdej pary indywidualnie. Są tacy co nigdy nie kryli się ze swoimi poglądami, głośno wypowiadali, komentowali w taki sposób, że dało się odczytać z tego jak będzie wyglądał związek z nimi. Inni pozowali na dżentelmenów, a kiedy nastąpił problem z zachowaniem kobiety zaczęli obwieszczać ideologie domowej dyscypliny. Jeszcze inni przy problemie najpierw dali w tyłek, a potem wytłumaczyli, że potrafią dać lanie, gdy nadejdzie taka potrzeba. Skoncentrowałem się na tym jednym aspekcie, ale wydaje mi się, że niesłusznie, bo DD to nie tylko i nie przede wszystkim lanie.

4. Poznajmy się lepiej - Paulina.

Nie jest łatwo mówić o sobie. Do tego potrzeba odwagi i dystansu, a mi często tego brak, trzeba znać swoją wartość, a ja ponoć swoją zaniżam. Trzeba lubić siebie, a bywają chwile, gdy siebie nie znoszę. Dobrze byłoby być także w tym wszystkim obiektywnym, a ja bywam subiektywna. Jednak postanowiłam, że zbiorę się w sobie, stanę obok i spojrzę na siebie z dystansem, starając się być obiektywna…

Mam na imię Paulina. Chodzę po tym świecie już 23 wiosny. Jestem żoną i mamą. Realizuję się zawodowo, w pracy, która jest równocześnie moją pasją. Studiuję. Wiele już osiągnęłam, ale znacznie więcej jeszcze przede mną. To, jaka jestem, zawdzięczam swojej przeszłości – czasami trudnej, innym razem bolesnej, a jeszcze innym szczęśliwej. Wszystko, co mam w chwili obecnej zawdzięczam temu, co było, tym wszystkim chwilom, momentom, zdarzeniom, których zazwyczaj się nie docenia, na które nie zwraca się uwagi. A one są i budują mnie, kształtują moją osobowość.

3. Poznajmy się lepiej - Samir.

Przez długi czas zastanawiałem się co napisać w tym temacie, tak by okazał się wyczerpany do cna i by nie musieć odpowiadać na serie niewygodnych pytań. Po chwili zdałem sobie jednak sprawę z tego, że nie ma niewygodnych pytań, są tylko niewygodne odpowiedzi. „Kto pyta, nie błądzi” ma pewien sens, dlatego choć postaram się wiele zawrzeć w samym artykule, to nie zamierzam bać się zapytań z waszej strony i postanowiłem na wszystkie odpowiedzieć szczerze, choćbym miał zostać potępiony, bo w wielu przypadkach krytyka mi się należy. Mężczyzna nie jest cyborgiem, nie jest ideałem, choć powinien do niego dążyć, to dążenie jednak sprawia, że ociera się o błędy, niekiedy je zdeptuje, a niekiedy wręcz z zapałem zbiera. Oczywiście nie trzeba dążyć do sięgnięcia ideału by popełnić błąd. Nasze przewiny to naturalna kolej rzeczy, to życie człowieka, które nie istnieje bez grzechu, winy, błędów, przyczyn i skutków.